陳惠雅
(請安裝Taigi Unicode字形，配合Firefox瀏覽器可閱讀)
阮阿姊講 beh 替伊 ê 查某囝報台語課，m̄ 閣人數無偌夠，問我 beh 插一腳–bó。為著beh hō͘ 阮查某孫會當順利去學台語，我這个細漢阿姨嘛只好 tòe 伊撩落去。拄頭，我只是抱著閒閒無代誌、tòe 人罔學看覓 ê 心情去上課，哪知愈學愈趣味，感情愈放愈深，soah 來袂收煞。逐工下班了後，我著冊 mo̍͘h 咧、CD kā 放落去，一句一句 tòe 咧講，彼个熱情袂輸戀愛中 ê 少年家 teh 讀情批，目睭攏黏佇頂面，讀攏袂siān。
Chit 段意外 ê 台文戀情是我從來m̄ 捌想過ê。想當初，我只是為著去湊名額，著親像陪人去相親，煞去 sà 到女主角，為伊來痴迷。人講愛 tio̍h 卡慘死，taⁿ只好繼續牽手行落-去。
講起來，這段姻緣嘛有上帝的引𤆬。我猶 ē 記得，足久足久的以前，我佇德國賴賴趖 ê 時，熟似佇遐讀博士 ê 王貞文傳道師。彼時陣，伊𤆬一寡台灣留學生做夥讀聖經，我嘛去插一跤。有一日，伊 the̍h 出伊寫的台文詩 hō͘ 阮看。可惜，彼時 ê 我戇戇，袂曉欣賞，心內干焦想講：「台語怎會變做外國字？我明明是台灣人，mā 會曉講台灣話，按怎會看 bô 伊寫的詩咧？」
我 kah 詩還予伊，講：「歹勢啦，我看攏 bô！」伊煞微微仔笑，溫柔對我講：「無要緊，你會當 the̍h 轉去，慢慢仔看！」總是，後來我並 bô 專門 koh 去學習看台文。
Taⁿ，這葩火煞 koh 𤏸起來，敢是上帝 teh 提醒我：「M̄ 通放捒過去 ê 生命經驗，著愛勻勻仔甲遐个抾轉來！」
向望我心內這葩台文的「戀」火 m̄ 是出來「亂」ê，會當繼續燒落去，燒出一篇一篇美麗 ê 愛情故事。
Goán á-chí kóng beh thòe i ê cha-bó͘-kiáⁿ pò Tâi-gí-khò, m̄-koh lâng-sò͘ bô-joā kàu, mn̄g góa beh chhap chi̍t-kha–bô? Ūi-tio̍h beh hō͘ goán cha-bó͘-sun-á ē-tàng sūn-lī khì o̍h Tâi-gí, góa chit-ê sè-hàn-a-î mā chí-hó tòe i liâu–lo̍h-khì.
Tú-hâu, góa chí-sī phō tio̍h êng-êng bô tāi-chì, tòe lâng bóng o̍h-khòaⁿ-māi ê sim-chêng khì-siōng-khò, ná-chai lú-o̍h-lú-chhù-bī, kám-chêng lú-pàng-lú-chhim, soah lâi bē-siu-soah. Ta̍k-kang hā-pan liáu-āu, góa tio̍h chheh mo̍͘h–leh, CD kā pàng–lo̍h-khì, chi̍t-kù-chi̍t-kù tòe leh kóng. Hit-ê jia̍t-chêng bē-su loan-ài-tiong ê siàu-liân-ke teh tha̍k chêng-phoe, ba̍k-chiu lóng liâm-tī téng-bīn, tha̍k lóng bē siān.
Chit toāⁿ ì-gōa ê Tâi-gí loân-chêng sī góa chiông-lâi m̄-bat siūⁿ-kòe–ê. Siūⁿ tong-chho͘, góa chí sī uī tio̍h khì tàu-miâ-gia̍h; chiū chhin-chhiūⁿ pôe lâng khì sióng-chhin, sòa khì sà-tio̍h lú-chú-kak, ūi i lâi chhi-bê. Lâng kóng ài–tio̍h khap chhám-sí, taⁿ chí-hó kè-sio̍k ióng-kám kiâⁿ–lo̍h-khì.
Kóng–khí-lâi, chit toān im-iân mā-ū Siōng-tè ê ín-chhōa. Góa iáu ē kì–tit, chiok-kú chiok-kú í-chêng, góa tī Tek-kok loā-loā-sô ê sî (1997), se̍k-sāi tī hia tha̍k phok-sū ê Ông Cheng-bûn thoân-tō-su. Hit sî-chūn, i chhōa chi̍t-koá Tâi-oân liû-ha̍k-seng chò-hóe tha̍k Sèng-keng, góa mā khì chhap-chi̍t-kha. Ū chi̍t ji̍t, i the̍h-chhut i siá ê Tâi-bûn-si hō͘ goán khòaⁿ. Khó-sioh, hit-sî ê góa gōng-gōng, bē-hiáu him-sióng, sim-lāi kan-ta siūⁿ kòng: “Tâi-gí ná-ê piàn-chóe gōa-kok-jī? Góa bêng-bêng sī Tâi-oân-lâng, mā ē-hiáu kóng Tâi-oân-ōe, àn-chóaⁿ ē khòaⁿ-bô i siá ê si leh?”
Góa kā si hêng ho͘ I, kóng: “Pháiⁿ-sè lah, góa khòaⁿ lóng bô!” I sòa bî-bî-á chhiò, un-jiû tùi goá kóng: “Bô iàu-kín, lí ē-tàng thê-tńg-khì, bān-bān-a-khoàⁿ!” Chóng–sī, āu-lâi góa pēng-bô choan-bûn koh khì ha̍k-sip khòaⁿ Tâi-bûn.
Taⁿ, chit pha hóe soah koh to̍h–khì-lâi, kám-sī Siōng-tè tēh thê-chhíⁿ góa: “M̄-thang pàng-sak kòe-khì ê sèⁿ-miā keng-giām, tio̍h ài ûn-ûn-á kā hiah-ê khioh–tńg-lâi!”
Ǹg-bāng góa sim-lāi chit pha Tâi-bûn ê loān-hoé m̄-sī lâi loān–ê, ē tàng kè-sio̍k sio–lo̍h-khì, sio chhut chit-phiⁿ chit-phiⁿ bí-lē ē ài-chêng-kò͘-sū.
